Werkbezoek 6 december 2018: Airport Eindhoven

Regelmatig organiseren wij interessante werkbezoeken. Dit om kennis te nemen van relevante ontwikkelingen, die kennis te verdiepen en/of te actualiseren.

Op 6 december jl. reisden we in dat verband af naar Eindhoven Airport. Een luchthaven die – overigens net als Schiphol, Lelystad en in mindere mate ook Maastricht-Aachen dat doen – de gemoederen blijft bezighouden. Met vragen als wat draagt de luchthaven in kwestie in economische zin en qua bereikbaarheid bij aan de ontwikkeling van Nederland dan wel de betreffende regio? Maar ook: wat zijn de lasten in termen van verkeersmobiliteit, luchtkwaliteit, geluidsproductie, veiligheid en natuur? En dé cruciale vraag: kan, mag en moet er groei van het luchtverkeer mogelijk zijn en eventueel blijven?

Joost Meijs, de directeur van de N.V. Eindhoven Airport hield hierover voor geïnteresseerden uit onze kring een boeiende verhandeling.

Hij schetste ons:

• de geschiedenis van ‘Welschap’ (in 1932 aangelegd),
• de structuur van de N.V. met z’n aandeelhouders (Schiphol 51%, Provincie Noord-Brabant 24,5% en de gemeente Eindhoven 24,5%),
• de enorme groei van het aantal vluchten en passagiers van de afgelopen jaren,
• dat 77% van de vluchten die vanaf Eindhoven vertrekken en aankomen een leisure- en recreatiedoel dienen en
• dat Airport Eindhoven op dit moment zo’n 6 miljoen passagiers op jaarbasis ontvangt en circa 40.000 vluchten uitvoert.

Over de groeivraag gesproken: technisch en ook qua logistiek kan die ene landings- en startbaan van Eindhoven Airport volgens Joost Meijs probleemloos een groei tot 100.000 vluchtbewegingen per jaar aan. Overigens betekent dat dan wel forse aanpassingen in de benodigde infrastructuur (aankomst- en vertrekhal, parkeren, bus en spoorcapaciteit).

Het is uiteraard de vraag of ‘we’ dat willen. Ook en vooral gezien de maatschappelijke effecten. De vraag ‘vliegen we niet (veel) te veel en tegen (veel) te lage kosten?’ komt dan ter tafel. Sinds zeg 2015 treedt er volgens Meijs een duidelijke kentering in de discussie over het vliegverkeer op. Tot die tijd lag het accent, met brede politieke steun, vooral op kwantitatieve groei. Op dit moment krijgen de lasten van het vliegverkeer meer en meer aandacht. Alleszins terecht natuurlijk. Over wat dit voor de toekomstige groei, de ‘afnemende groei’ dan wel groeistop van het vliegverkeer in Nederland en die op Eindhoven Airport in het bijzonder tot gevolg zal hebben, is zeker het laatste woord nog niet gesproken!