Wat zijn we stil
Ik verbaas me steeds meer over de naar buiten toe oorverdovende stilte rond mijn partij de PvdA.
Op de ALV van de PvdA regio Eindhoven gaat Nelleke Vedelaar een voorzet gegeven voor acties door de partij te ondernemen in het kader van de PS verkiezingen en de campagne voor de EK.
Helaas kan ik die bijeenkomst niet bijwonen. De leeftijd en de fysieke beperkingen zijn daar debet aan. Met mijn ontboezeming over de oorverdovende stilte hoop ik toch een bijdrage aan de die discussie te kunnen leveren.
Ik lees wel activiteiten op de diverse sociale media. Maar die zijn en blijven voor de happy few die elke dag op die media zitten. Maar waar zouden onze kiezers zitten die we zijn kwijtgeraakt na het rampzalige avontuur met de VVD. We wilden het beste voor het land en redden wat er te redden viel na het failliet van enkele banken. Lovenswaardig maar wel desastreus voor ons. Dat heeft Rutte heel slim uitgespeeld. Hadden we niet de juiste mensen die aan onze kiezers konden duidelijk maken waarom we in dat avontuur gestapt zijn.
In de analyse van Paul Depla staat redelijk duidelijk wat er gebeurt is. Ook geeft hij enkele aanwijzingen hoe we het vertrouwen in de Sociaal Democratie weer terug zouden kunnen winnen.
Lees nog maar eens dat stuk. Verhelderend.
Als bijlage bij mijn ontboezeming het begin van die analyse door Paul Depla.
We zijn als Partij mijn inziens bezig met een veredelde vorm van navelstaren. Organiseren campagnes om de lijsttrekkerschappen voor de diverse gremia. Maar heb ik in bijvoorbeeld het Eindhovens Dagblad een interview gelezen met o.a. Mei Li Vos?? Nee!!
We mogen via de nieuwe media stemmen en als je toevallig in het systeem voorkomt krijg je de uitnodigingen voor diverse bijeenkomsten. Onze piketpaaltjes slaan is van belang maar het is ook wel een beetje boel voor de liefhebbers. En wij, het gewone volk? Die zien we terug bij Wilders en Baudet. Hoe zou dat nu komen? Zij hebben door dat politiek vooral om macht gaat. Zeg maar de helft plus één filosofie. En of ze dat nu doen via een goed debat of op een andere manier, zij beheersen het bespelen van het kiezersvolk op geniale wijze. En waar zijn wij? Natuurlijk zijn we voor de media op dit moment niet meer een belangrijke speler met denkbeelden die naar buiten gebracht zouden kunnen worden. Maar ik hoor of zie ook erg weinig op eigen initiatief van mijn eigen kluppie.
Daarom vind ik dat we meer de openbaarheid moeten zoeken. Niet wachten tot we gevraagd worden en niet de sociale media als spreekkanaal opzoeken. We zijn daarvoor al aan de late kant maar we kunnen nog wel wat doen.
Een voorbeeld.
Als Groningers in het geweer komen tegen het regeringsbeleid zouden wij daar moeten zijn met iemand uit de streek om met de bevolking te praten. Lutz Jacobi?? En maak er een gewoonte van dat op continue basis herhalen. In het hele land en op voor de diverse regio’s belangrijke onderwerpen. Zorg dat we hier niet eerst een gele hesjes beweging moeten krijgen om duidelijk te maken dat er grote onvrede onder de bevolking is.
Pers en inwoners van die streek uitnodigen en uitleggen wat wij zouden doen als we aan de knoppen konden draaien. Eerlijk vertellen wat de gevolgen voor Nederland zijn van de huidige maatregelen Houd rekening met het feit dat er in het begin weinig volk of pers op toestroomt. Acties voor de lange adem dus. We hebben in het parlement genoeg mensen die dit op een juiste wijze aan de man kunnen brengen. En maak letterlijk en figuurlijk muziek die luid en duidelijk ons verhaal naar voren brengt.
Kern van mijn verhaal is dus: Ga naar buiten. Vertel waarom we het zo hartgrondig oneens zijn met de oprukkende rechtse politiek in ons land. Voor de 2e Wereldoorlog zei onze toenmalige Minister President Colijn in 1939: Wij waken over u. Gaat maar rustig slapen. Nou, dat hebben we geweten!!
En nu dreigt dat rechtse gevaar weer. Ik ben niet gerust op het huidige regeringsbeleid in die richting.
Kern van mijn verhaal ( als 88-jarige en 55 jaar lid van de PvdA ): Treed naar buiten en verover weer een deel van de macht. En doe het continue zodat de media en de mensen zich af gaan vragen “Wat zou de PvdA er van vinden”. Machtsdenken is niet vies. Maar doe het wel met verve. En er mag gelachten worden.
Paul van Doorn
Eindhoven
December 2018
Zie hieronder het begin van de analyse van Paul Depla.
Een passage uit het begin van de analyse door Paul Depla na de 2017 verkiezingen
De PvdA heeft toekomst. Dat is een breed gedragen gevoel. Maar die toekomst komt ons als vanzelf niet aanwaaien. Ook dat beseft iedereen. We zullen met alle energie moeten werken aan een partij die herkenbaar en geloofwaardig is als brede progressieve volkspartij. Waarbij de PvdA stond, staat en zal staan voor het streven naar een samenleving van vrije mensen.
Dit oude ideaal zoals door Den Uyl in De weg naar Vrijheid verwoord, dwingt ons steeds opnieuw te kijken naar de maatschappelijke vraagstukken die voor de bestaanszekerheid van mensen nu cruciaal zijn. Die vraagstukken zouden telkens opnieuw de agenda van de PvdA moeten laden.
Een inhoudelijk herkenbare agenda is van groot belang. Maar politiek gaat om meer dan alleen de inhoud. We kunnen alleen succesvol zijn als we aansprekend en inspirerend zijn. Dat stelt eisen aan de structuur en cultuur van onze organisatie. Net zoals het eisen stelt aan de manier waarop we als PvdA politiek bedrijven. En de manier waarop we campagne voeren. Ook op deze punten moeten we kritisch in de spiegel kijken. En zouden we juist nu duidelijke keuzen moeten maken. De forse reorganisatie die moet worden doorgevoerd, maakt dit alleen maar noodzakelijker. In de analyse waar het partijbestuur om heeft gevraagd, wordt daarom stil gestaan bij:
I. Wat voor een partij willen we zijn: het wezen van de PvdA.
II. Wat is de agenda van de PvdA: de idealen van de PvdA
III. Wat voor een organisatie ondersteunt agenda van de PvdA
IV. Wat is een aansprekende stijl van politiek bedrijven
