Er zijn altijd van die dingen die je bij blijven, tot op het bot motiveren om door te gaan, of zo geschokt hebben, dat je er voor wilt blijven knokken.
Voor mij was dat die ene cliënt.
Tijdens mijn studie deed ik al wat onderzoek naar bestuurskracht, innovatieve vormen als de gekozen burgemeester en de kracht van de lokale democratie binnen het centrum waar onder andere Van der Donk, Pieter Tops en Kim Putters actief waren. Na gesprekken met vooral de laatste, werd ik getriggerd door de waarden van de PvdA en koos ik, vanuit de GroenLinks jongerenclub DWARS, voor de stap naar de PvdA. Ik kan me het gesprek zelfs nog herinneren. Op de gang van de Universiteit van Tilburg, waar Kim sprak over hoe onverdraagzaam sociale ongelijkheid kan zijn. Hoe je dat tot in je haarvaten kan raken. Na mijn studie startte ik als adviseur bij diverse gemeentes en trof ik bij een gemeente Richard, of zo zullen we hem maar noemen voor nu. Toen kregen de woorden van Kim een feitelijke betekenis.
Richard had ooit een oproep gehad om te starten bij een sociale werkvoorziening. Het was wel duidelijk dat hij tot de doelgroep behoorde, maar zijn start werd doorkruist door de justitiële inrichting. Het gevang in, omdat hij tegen niemand nee durfde te zeggen. Ook durfde hij dat niet tegen iemand die vroeg of hij snel geld wilde verdienen door het knippen van henneptoppen. Na zijn vrijlating, een paar jaar voordat ik hem sprak, was er nog geen ‘tijd’ geweest. Zijn afwezigheid werd door de gemeente opgemerkt, maar niet aangepakt. Dus werden ze op het bureau van een inhuurkracht gegooid. Richard had de brieven bewaard: “voor iemand die wel kon lezen”.
Een jongen van mijn leeftijd, niet kunnen lezen en geen enkele daginvulling. Dat raakte, ging door merg en been en is een van de vele concrete voorbeelden die me dagelijks drijft om binnen onze PvdA actief te zijn. We mogen, moeten zefs, dagelijks radicaal opstaan voor jongeren zoals Richard. Ons niet verschuilen achter beleidsblabla en de volgende vierjarendoorkijkjes. Daarmee worden we geen SP die NEE zegt, maar een PvdA die JA zegt; mensen aan laat sluiten. Ja participatie, eerlijk delen en arbeidsmogelijkheden.
Dat doen we ook in een goede afdeling, waar we inspiratie halen bij elkaar. Kennis en kunde om samen het verschil te maken. Soms draag je bij door ervoor te zorgen dat de afdeling een bestuur heeft en dat de penningen goed worden beheerd.
Voor de penningmeester betekent dat soms na jaren actieve politiek, minder op de zeepkist en radicale voorstellen doen, maar wel zorgen voor duidelijke, heldere kaders. Transparantie en keuzes kunnen maken. Al zijn die keuzes de laatste jaren minder makkelijk te maken. Door de druk op de financiën van onze landelijke club is het ook lokaal meer puzzelen dan ooit. Dat vraagt voor het bestuur een koers die scherp aan de wind is en van lokale fracties meer vindingrijkheid voor campagne strategieën en bijeenkomsten.
Waarvoor kun je onder andere de penningmeester raadplegen? De belangrijkste is denk ik wel: je hebt een goed idee voor een actie die raakt. Dan is de kans groot dat er een (klein) budget voor beschikbaar is. Daarnaast natuurlijk als je kosten hebt gemaakt namens of voor de PvdA, dan meld je ze.
Vanwege de fusie hebben we het afgelopen jaar veel tijd gestoken in het structureren van de lijnen. Dat koste regelmatig veel tijd en kruim, onder andere omdat er ook op het partijbureau radicale keuzes gemaakt moesten worden om teruggang in inkomsten, samenhangend met het aantal kamerleden landelijk, te tackelen.
Het meeste energie krijg ik in ieder geval als er mooie (campagne)voorstellen passeren, zeker als ze impact zouden kunnen hebben op lokaal niveau. Die weegt de penningmeester met veel plezier samen met het bestuur!
Robert Tops
